...και στις διακοπές μαζί!

Τα πήραμε όλα μαζί μας και φύγαμε για λίγες μέρες. Φορτώσαμε μέχρι εκεί επάνω ένα μικρό πουλμανάκι που νοικιάσαμε για να μας χωράει όλους και πήγαμε στο εξοχικό ενός φίλου του μπαμπά, που λείπει στο εξωτερικό. Κάθε χρόνο η μαμά λέει πως θα πάρει "μόνο τα απαραίτητα", αλλά τελικά μαζεύονται πάρα πολλά  και ο μπαμπάς μας βάζει τις φωνές ότι παίρνουμε μαζί μας "άχρηστα πράγματα". Τότε η μαμά του λέει πως "την επόμενη φορά θ' αφήσει εκείνον να φτιάξει τις βαλίτσες και να κάνει τις ετοιμασίες" και πως "εκείνη μόνο θα οδηγήσει". Ο μπαμπάς κατσουφιάζει και σταματάει να μιλάει και η μαμά μετά όλο χαμογελάει. Είναι φαίνεται ένα παιχνιδάκι που παίζουν οι δυο τους πριν τις διακοπές.

Το σπιτάκι ήταν ολόδικό μας κι έβλεπε σε μια μικρή αμμουδερή παραλία, που δεν μαζεύει ποτέ κόσμο. Ίσα ίσα που χωράει τρεις ομπρέλες και καμιά δεκαριά άτομα. Είναι στην πραγματικότητα ένας μικρός κόλπος με  πολλά βράχια τριγύρω κι αν δεν τον ξέρεις δεν μπορείς να έρθεις εύκολα. Είχε όμως ένα μικρό μονοπάτι από τα πλαινά του σπιτιού μας κι αυτό σε οδηγούσε κατευθείαν εκεί. Ιδανικό μέρος για τις εξερευνήσεις μου. Όλα έδειχναν πως θα περνούσαμε σούπερ!

Ήμουν σε εξαιρετική φόρμα για βουτιές εφέτος. Είχα ξεκινήσει τις προπονήσεις μέσα στη μπανιέρα μας από νωρίς. Ναι, αμέ! Επειδή όμως η μαμά μού έβαζε τις φωνές κάθε φορά που μ' έβλεπε να την γεμίζω με νερό μέχρι επάνω, υποχρεώθηκα να κάνω την εξάσκησή μου στο νεροχύτη του μπάνιου! Φορούσα τη μάσκα μου κανονικά, γέμιζα το νιπτήρα με νερό και μετά βουτούσα το κεφάλι μου ολόκληρο μέσα. Όχι, δεν έσκαγα. Έχω και αναπνευστήρα. Μια χαρά έπαιρνα ανάσα.

Μια μέρα με είδε η Φιρέλλα να το κάνω κι έμπηξε τις φωνές. Έτρεξαν όλοι να με σώσουν γιατί νόμιζαν ότι πνιγόμουν! Μα είναι δυνατόν; Πώς να πνιγώ στο νεροχύτη; Το τι άκουσε η Φιρέλλα δε λέγεται! Εγώ ανακατεύομαι στα πόδια της όταν συζητά με τις αδελφές της για τα μαγικά τους φίλτρα; Ορίστε μας τώρα! Η Μιρέλλα ήρθε και με ρώτησε γιατί το κάνω αυτό και πώς λέγεται η "μουτσούνα" που φοράω στο πρόσωπο! Ναι, καλά διαβάσατε. Είπε "μουτσούνα" τη μάσκα μου! Τη δική μου μάσκα που είναι σχεδόν επαγγελματική και με αυτήν κάνω τις ωραιότερες εξερευνήσεις στη θάλασσα. Αλλά τι να περιμένει κανείς από τις μάγισσες που δεν έχουν πάει ποτέ στη θάλασσα και δεν έχουν κολυμπήσει στα γαλάζια μας νερά!. Η Κανέλα λέει πως οι μάγισσες δεν κολυμπούν και σιχαίνονται το αλμυρό νερό. Εδώ που τα λέμε, μάλλον δίκιο έχει γιατί δεν θυμάμαι κανένα παραμύθι με μάγισσες που κάνουν μακροβούτια στη θάλασσα.

Ο Γιάννης κουβάλησε μαζί του και το λάπτοπ για να παίζει τα παιχνίδια του, ενώ η Μαρία γέμισε τη μισή της βαλίτσα με βιβλία. Σας έχω πει κι άλλη φορά ότι η αδελφή μου είναι πολύ διαβαστερή,ε;  Το σπιτάκι έχει κι ένα μεγάλο μπαλκόνι για να καθόμαστε και να τρώμε παγωτό τα βράδια. Η μαμά ήταν πολύ ευχαριστημένη γιατί βρήκε μια κουζίνα με όλα όσα χρειαζόταν και μπορούσε να μαγειρεύει μια χαρά. Ο μπαμπάς είχε πάρει μαζί και το καλάμι του για να ψαρεύει. Τόσα χρόνια το έχει και μια φορά δεν μας έχει φέρει ένα μεγάλο ψάρι. Όλο κάτι μικρούτσικα πιάνει και μετά τα λυπάται και τα ξαναρίχνει στο νερό. Νομίζω πιο πολύ του αρέσει να κάθεται και να περιμένει να τσιμπήσουν. Εγώ πάλι βαριέμαι. Πιο παλιά με έπαιρνε μαζί του, τώρα όμως δεν με θέλει γιατί λέει "πώς κάνω πολύ φασαρία και διώχνω τα ψάρια". Ε, τι να κάνω κι εγώ όσο περιμένουμε; Παιδί είμαι, να μην παίξω λίγη μπάλα;

Έπρεπε να δείτε τις μάγισσες στην παραλία! Όλοι μας φορέσαμε τα μαγιό μας, πήραμε και την ομπρέλα και κατεβήκαμε την πρώτη μέρα μες στην τρελή χαρά. Αυτές ούτε να το ακούσουν να φορέσουν μαγιό. Πήραν τις σκούπες τους και στρογγυλοκάθισαν κάτω από την ομπρέλα για να την φυλάνε. Η μαμά με άλειψε ολόκληρο με αντηλιακό και μαζί με τα αδέλφια μου ορμήξαμε τσιρίζοντας στη θάλασσα! Πάντα έτσι κάνουμε. Στο πρώτο μας μπάνιο έχουμε έναν ενθουσιασμό παραπάνω! Ο μπαμπάς κάνει μισή ώρα για να μπει ολόκληρος στο νερό. Του φαίνεται πολύ κρύο στην αρχή. Η μαμά είναι πιο γρήγορη και δεν τον περιμένει. Μας ακολουθεί σχεδόν αμέσως και μετά πηγαίνει και τον πιτσιλάει για να μπει κι εκείνος.

Οι μάγισσες μας κοιτούσαν με το στόμα ανοιχτό. Κάποια στιγμή που βγήκα έξω για λίγο, η Κανέλα με ρώτησε αν το νερό είναι βαθύ και πώς γίνεται κι επιπλέουμε. Της εξήγησα πως εμείς δεν πάμε στα βαθιά και πως όλοι μας έχουμε μάθει από μικροί κολύμπι και δεν βουλιάζουμε. Ήθελα να της πω κι άλλα, όμως βιαζόμουν να επιστρέψω στο νερό και η κουβέντα μας τελείωσε εκεί. Το ίδιο απόγευμα πάντως τις άκουσα να συζητούν στο δωμάτιό τους ότι "η θάλασσα είναι πολύ ωραία". Η Φιρέλλα έλεγε ότι το αλάτι καταστρέφει το δέρμα και πως εκείνη δεν πρόκειται ποτέ της να κολυμπήσει γιατί "θα χαλάσει την επιδερμίδα της". Η Μιρέλλα της είπε ότι "όλα αυτά τα λέει γιατί δεν ξέρει κολύμπι και φοβάται", ενώ η Κανέλα τους εξομολογήθηκε ότι θα της άρεσε να κολυμπούσε μαζί μας. Χα! Μάγισσες στη θάλασσα! Το φαντάζεστε;

(συνεχίζεται)